เตือนตัวเองไว้ เก่งได้แต่อย่า กร่าง ฉลาดได้ก็ต้องแกล้งโง่ ให้เป็น อย่าให้ชีวิตต้องพังเพราะหลงทนงตัว

เตือนตัวเองไว้ เก่งได้แต่อย่า กร่าง ฉลาดได้ก็ต้องแกล้งโง่ ให้เป็น อย่าให้ชีวิตต้องพังเพราะหลงทนงตัว

ถ้าเก่งมาก ก็ต้องยิ่งแกล้งโง่เป็น อ่านไว้เตือนใจ อย่าให้ชีวิตต้องพังเพราะหลงทนงตัว

เคยสังเกตไหม ส่วนใหญ่คนที่เก่งมาๆ เก่งเกินหน้าเกินตาใคร เก่งกว่าคนรอบข้าง มักจะถูกจับตามองอยู่เสมอ ซึ่งก็ไม่พ้นที่จะมีคนอิจฉา หรือ นินทาลับหลัง แล้วถ้าคุณเป็นคนหนึ่งที่เก่งมากๆ ละก็… ควรรู้ไว้ ว่าเก่งยังไงไม่ให้คนอื่นหมั่นใส้

มีเรื่องเล่าอยู่ว่า… แม่ทัพคนหนึ่งเล่นหมากล้อมเก่งมาก

ไม่มีใครเอาชนะได้ วันหนึ่ง.. แม่ทัพออกรบผ่านหมู่บ้านแห่งหนึ่ง

เห็นบ้านเล็ก ๆ หลังหนึ่ง มีป้ายติดอยู่หน้าบ้านว่า..

“เล่นหมากล้อมอันดับ 1 ของประเทศ”

แม่ทัพไม่เชื่อจึงเข้าไปหาเจ้าของบ้านและเล่นด้วย

ปรากฎว่า.. เจ้าของบ้านแพ้ ทั้ง 3 กระดาน

แม่ทัพหัวเราะ “555 แกเอาป้ายลงได้แล้ว”

แล้วแม่ทัพก็ไปออกรบด้วยความดีใจ

ไม่นาน.. แม่ทัพรบชนะกลับมา

ผ่านมาที่เดิม ก็ยังเห็นป้าย แขวนอยู่ที่บ้านหลังเดิม

แม่ทัพจึงเข้าไปหาเจ้าของบ้านแล้วถามว่า

“ทำไมยังกล้าเอาป้ายขึ้นอีก” และ ท้าดวลอีก ปรากฎว่าครั้งนี้

แม่ทัพแพ้ทั้ง 3 กระดาน แม่ทัพประหลาดใจมาก

ถามเจ้าของบ้านว่าเพราะอะไรครั้งนี้เจ้าของบ้านถึงได้เก่งนัก

เจ้าของบ้านตอบว่า

“ครั้งก่อน ท่านมีภารกิจออกรบ ข้าน้อยไม่อยากทำให้ท่านเสียกำลังใจในการรบ

หากครั้งก่อนท่านแพ้ข้า ท่านอาจขาดความมั่นใจ จนทำให้แพ้ศึก และ บ้านเมืองโดนยึด

ท่านหมดขวัญกำลังใจไม่ได้ แต่ครั้งนี้ ท่านชนะกลับมา ข้าน้อยก็ไม่ต้องออมมือแล้ว”

คนที่เก่งจริงในโลกนี้ คือ..ชนะได้ แต่ไม่จำเป็นต้องชนะ

มีใจกว้างขวาง ก็พอ การใช้ชีวิต ก็เหมือนกัน

“รู้ ไม่จำเป็นต้องพูด ไม่พูดใช่ว่า จะไม่รู้”

ต่อหน้าคนใจแคบ คุณต้องใจกว้าง

ถ้าทำใจกว้างไม่ได้ ก็ต้องแกล้งโง่…..